تنها پشت و پناه کارگران برای طرح مشکلات و رسیدن به حقوق شان دیوان عدالت اداری می‌باشد. اگر اعتراض‌ها کردند و فریادشان به گوش کارفرمایان نرفت. اگر کارفرمایان با قدرت رانت و پارتی باز هم بر رویه استثمارگرانه خود پافشاری کردند. کارگران یک نقطه فریادرسی دارند، آن هم مراجعه به دیوان عدالت اداری است.
پیش از برگزاری انتخابات اخیر ریاست جمهوری، اعتراضات و اعتصابات کارگران صنعت نفت، گاز و پتروشیمی آغاز شد. این اعتصاب سراسری که از روز ۲۹ خرداد شروع شده بود، به اوج خود رسید. حدود ۱۱۹ مرکز کارگری شامل کارگاه‌ها و بخش‌های مختلف صنعتی کشور به این اعتصاب سراسری پیوستند. این حرکت حق‌طلبانه کارگران، از طرف جامعه معلمان، فرهنگیان و بازنشستگان و دیگر اقشار مورد حمایت قرار گرفت. در سطح بین‌المللی نیز سندیکاهای کارگری در سطح وسیعی از این اعتصابات پشتیبانی نمودند.
با گذشت نزدیک به دو ماه اعتصاب، انتظار کارگران از دیوان عدالت اداری این بود که به داد کارگران برسد. دیوان با احکام خود کارفرمایان را مجبور نمایند تا حقوق آنها را بپردازد. اما این نهاد حقوقی، نه تنها هیچ اقدامی در این راستا نکرد، بلکه برعکس، در خفا و در فرصت بدست آمده از دوران جابجایی دولت، مصوبه‌هایی را بر علیه کارگران تصویب نمود.
مصوبه‌های ضد کارگری دیوان عدالت اداری
دیوان عدالت اداری در تاریخ ۱۴ تیرماه ۱۴۰۰، مصوباتی را تصویب کرد که دقیقا علیه خواست کارگران و حقوق مشروع آنان می‌باشد.
مهمترین مصوبه ضد کارگری دیوان عدات اداری:
اول آن که دیوان حق کارگران را برای شکایت از کارفرمایان سلب نموده است.
دوم آنکه دیوان، کارفرمایان را از پرداخت مزایای کارگری معاف نموده و به پرداخت حداقل حقوق موظف نموده است.
چرا دیوان عدالت اداری حق شکایت کارگران از کارفرمایان را سلب نموده است؟
مصوبه جدید دیوان، بازی کردن بین کلمات شخصیت حقیقی و حقوقی است. نهایتا به این نتیجه رسیده است که کارگران حق شکایت علیه کارفرمایان را ندارند. ترفند بکار گرفته شده در این مصوبه این است که مدیران شرکت‌ها اشخاص حقیقی هستند. آنها مستقل از استقلال شرکت‌های تجاری می‌باشند، پس نمی‌توان از آنها شکایت کرد. هرگونه طرح دعوا بر علیه آنان نیز فاقد مبنای حقوقی می‌باشد.
قضات دیوان، با تصویب این مصوبه سراپا متناقض و ضدحقوق اولیه کارگران، سعی کرده کارگران را از طرح شکایت بر علیه کارفرمایان عقیم نمایند. کارفرمایان نیز با دست باز بتوانند همچون گذشته، ظلم و اجحاف خود بر علیه کارگران را ادامه دهند.
حذف مزایای کارگری از حقوق کارگران
دیوان عدالت در ادامه احکام ضدکارگری خود، دادنامه ۳۳۲۸ را نیز اصلاح نموده است. این دادنامه مربوط به محاسبه حق سنوات کارگران می‌باشد. هر کارفرمایی بایستی متناسب با این دادنامه، حقوق پایه کارگران و مزایای مربوطه را کامل بپردازد. اما در مصوبه اخیر دیـوان عدالت اداری، کارفرما را از پرداخت این مزایا معاف نموده است. در این مصوبه آمده است:
در عناوین مواد ۳۴ و ۳۵ قانون کار که مربوط به حق‌السعی و تمام مزایای عرفی کارگاه می‌باشد، «سهو قلم» رخ داده است. بنابر این کارفرمایان موظف هستند که «مزد پایه حداقلی» را مبنای کار خود قرار دهند.
با چنین تعبیری که دیـوان عـدالت اداری از «سهو قلم» کرده است، صراحتا به کارفرمایان این اجازه را داده است که فقط حقوق حداقلی پایه را بپردازند. با چنین تعبیری که دیوان از این دادنامه کرده است، صراحتا کارگران را از دریافت مزایای کارگری محروم نموده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر