سران حکومت تلاش می‌کنند که مرگ کارگران را ذاتی کار جلوه دهند
مرگ بی‌صدای کارگران در حوادث کارگری ادامه دارد. سران حاکمیت بدون توجه به جان‌های از دست رفته بیشتر به فکر سود خود هستند. آنها مرگ کارگران را عادی و ناشی از بی‌احتیاطی خودشان قلمداد می‌کنند.
حسن ابراهیم‌نیا از پاکبانان شهرداری منطقه ۲ تبریز و کارگر ماشین حمل زباله بدلیل سقوط در سیمی تریلی دچار مرگ مغزی شد. وی روز چهارشنبه ۲۴ شهریور ۱۴۰۰ به بیمارستان منتقل شد. اما متاسفانه تلاش تیم پزشکی بی‌نتیجه ماند.
در همان روز در اثر تصادف خودرو سواری حامل کارگران در استان گیلان ۵ کارگر ساختمانی کشته شدند. این ۵ کارگر از محله پیربازار رشت راهی صومعه‌سرا بودند. شدت حادثه به حدی بود که هر ۵ کارگر در میان شعله‌های آتش جان خود را از دست دادند.
مرگ ۴۳ تن از کارگـران استان مازندران فقط در ۵ ماه گذشته
از این نمونه حوادث که باعث مرگ کارگران می‌شود کم نیست. مدیرکل پزشکی قانونی استان مازندران روز پنجشنبه ۲۵ شهریور ۱۴۰۰ از مرگ ۴۳ نفر در ۵ ماه گذشته خبر داد.
علی عباسی در این رابطه می‌گوید: «براساس آمارهای موجود در پنج ماهه سال جاری سقوط از بلندی با ۲۳ فوتی رتبه اول مرگ‌های ناشی از حوادث کار را به خود اختصاص می‌دهد. برق‌گرفتگی با ۱۰، جسم سخت با ۹ و سایر با یک فوتی در رتبه‌های بعدی مرگ بر اثر حوادث کار قرار دارند.»
به گفته مدیرکل پزشکی قانونی استان مازندران بیشترین سن این کارگران بین ۳۱ تا ۴۰ سال است. از ۳۷۰ کارگر مصدوم که به مراکز پزشکی مراجعه کرده‌اند، ۳۴۷ نفر (بیش از ۹۳ درصد) آنها مرد و ۲۳ نفر آنها زن هستند
دیکتاتوری حاکم تلاش می‌کند که این حوادث و مرگ کارگران را ذاتی کار جلوه دهد. در حالیکه اکثر این موارد با رعایت ضوابط ایمنی قابل پیشگیری است. اغلب کارفرماها به منظور کسب سود بیشتر بی‌توجه به خطرات جانی الزامات ایمنی در کار را فراهم نمی‌کنند. نداشتن الزامات ایمنی علت اصلی آمار بالای حوادث همین موضوع است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر