معاون اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران از تشکیل قرارگاه اجتماعی و ورود سپاه به مسائل اجتماعی خبر داد. توکلی‌زاده علت تشکیل این قرارگاه را « رفع لکه‌هایی همچون معتادان متجاهر و کودکان کار» دانست. بر اساس این خبر سپاه، قرارگاه خاتم و قرارگاه‌های جهادی قرار است در محلات مستقر شده و نقش کفالت اجتماعی را بر عهده بگیرند.
این اقدام در ادامه پاسداریزه کردن جامعه است. با آمدن رئیسی و کابینه پاسدارانش مشخص شد که برنامه خامنه‌ای، حاکم شدن سپاه بر همه کارهای کشور است. تعویض متوالی استانداران و گماردن پاسداران بدون تخصص به جای آنها گام بعدی این برنامه بود.
بنا به آمار منتشره در تهران نزدیک به ۸ هزار معتاد بی‌خانمان و ۴ هزار کودک کار است. ورود سپاه و قرارگاه خاتم که عهده‌دار حفاظت از شهر تهران و کل نظام است، برای این افراد ناتوان، قابل فهم نیست.
حل مسائل اجتماعی نیاز به رویکرد اجتماعی دارد
برای حل مسائل اجتماعی همواره باید رویکرد اجتماعی، اقتصادی به موضوع داشت. کودکان کار و معتادان بی‌خانمان، زاییده نظام اقتصادی بیماری است که از ۴۰ سال قبل بر این کشور حاکم است. ورود سپاه به عرصه اقتصاد تنها به شکاف طبقاتی در جامعه کمک کرد. ایجاد شرکت‌های پیمانکاری و استثمار شدید کارگران، دور زدن قوانین کار به اسم مناطق آزاد اقتصادی از دستاوردهای ورود سپاه به این عرصه اقتصاد است.
حل معضلات اجتماعی در کشور از تغییر سیاست‌های اقتصادی می‌گذرد. برای این موضوع نیازی به ورود نیروهای نظامی نیست. نگاه جرم‌انگارانه و رویکرد نظامی برای حل معضلات اجتماعی فقط به پیچیده شدن این مسائل کمک می‌‌کند.
قرارگاه، عملیات، رصد و دیده‌بانی واژه‌های اجتماعی نیستند. زمانیکه از این واژه‌ها استفاده می‌شود، ناگزیر بایستی از نیروی نظامی برای حل آن موضوع استفاده کرد. در حالیکه تجربه صدها ساله نشان می‌دهد که نیروی نظامی توانایی حل مشکلات اجتماعی و اقتصادی را ندارد. تنها در صورتی‌که این نیروها تحت سلطه دانشمندان باشند، می‌توانند راندمان مثبت داشته باشند.
هر چند در این حاکمیت بحث از تخصص جایی ندارد. اما جامعه یک بستر تخصصی دارد که نمی‌توان از قوانین آن سرپیچی کرد. مشکلات اجتماعی، زاییده نابرابری اجتماعی است. ابتدا بایستی ریشه مشکل که نابرابری است را حل کرد.
ورود سپاه باعث فروپاشی و از دور خارج شدن آن می‌شود
اما ورود سپاه به داخل محلات تهران تازگی ندارد. پایگاه‌های مقاومت بسیج، مساجد و .. همیشه محل تجمع بسیجی‌ها و پاسداران آماده برای سرکوب اعتراضات بوده است. دیکتاتوری حاکم پیش از اعتراضات گسترده درآبان ۹۸ هم تلاش کرد که با برپایی طرح رضویون و ایجاد رعب و وحشت جلوی اعتراضات را سد کند. اما برخلاف انتظارش اعتراضات بسرعت گسترش یافت و بسیاری از پایگاه‌ها و حوزه‌های سپاه و بسیج به آتش کشیده شد. ورود سپاه به داخل شهر مانند دوران حکومت نظامی ماه‌های پایانی شاه می‌تواند به فروپاشی این نیرو و از دور خارج شدن آن بیانجامد. ریزش بی‌سابقه نیروهای سرکوبگر در حکومت زنگ خطری است که از قبل به صدا درآمده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر