کارخانه قند ممسنی تنها واحد تولیدی صنعتی شهرستان رستم است. این کارخانه با مساحتی نزدیک به ۳۲ هکتار در دهه ۴۰ تاسیس شد. بیش از ۱۵۰۰ نفر به صورت مستقیم و غیر مستقیم در این کارخانه و سایر مشاغل مرتبط فعالیت داشتند. این کارخانه از تسهیلات خوبی برخوردار بود. ۳ حلقه چاه عمیق، ۵ سیلوی ۵ هزار تنی، ۱۵۰ واحد مسکونی و… بخشی از داراییهای این کارخانه محسوب میشود.
این کارخانه پیش از این روزانه بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ تن شکر تولید میکرد. این شرکت در سال ۷۸ در یک قرارداد مبهم به بخش خصوصی واگذار شد. کارخانه قند ممسنی به مبلغ ۲.۸ میلیارد تومان به بخش خصوصی واگذار شد در حالیکه داراییهای این شرکت ارزش بسیار بشتری داشت.
سرمایهگذاری و اخذ وام با سند کارخانه
صاحبان شرکت با سند این کارخانه امتیاز واردات شکر خام و سفید و وامهای بیبهره و کم بهره دریافت کرد. صاحبان شرکت با وامهای ذکر شده به ساخت برج در تهران، کرج و مشهد اقدام کردند. این اقدامات سبب شد که کارخانه قند ممسنی به تعطیلی کشانده شود. در حالیکه صاحبان شرکت با وامهای یاد شده میتوانستند کلیه ماشین آلات کارخانه را نوسازی کنند. این اقدام میتوانست در راندمان شرکت تاثیر جدی داشته باشد.
یک کارگر کارخانه قند ریل تعطیل شدن کارخانه را بیان میکند. وی میگوید: «این کارخانه حدود ۳۰۰ کارگر شاغل داشت که بعد از واگذاری به بخش خصوصی در سال ۷۹ به مرور با مشکل روبهرو شد و به صورت نیمه تعطیل به فعالیت خود ادامه داد تا جایی که با افزایش مشکلات، مدیریت کارخانه تصمیم به متوقف کردن فعالیت کارخانه گرفت.»
تعدیل بیش از ۳۰۰ کارگر به مرور زمان
این کارخانه که زمانی بیش از ۳۰۰ کارگر داشت به مرور زمان اقدام به تعدیل کارگران کرد. بسیاری از کارگران نیز به سن بازنشستگی رسیدند. در نهایت تعداد کارگران به ۴۰ نفر رسیدکه با تعطیلی کارخانه وضعیت شغلی و مطالبات آنها نا مشخص مانده است. حتی کارگرانی که به عنوان نگهبان کارخانه هستند نیز چند ماهی است که حقوقشان را دریافت نکردهاند. تلاشهای اهالی شهرستان رستم برای احیای کارخانه قند ممسنی تا کنون به نتیجهای نرسیده است.
بدلیل سیاستهای کشور بر باد ده سران حکومت، صنایع کشور زمینگیر و بسیاری از کارگران بیکار شدهاند. در حال حاضر این کارگران در زیر خط فقر زندگی میکنند و دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند. و این خطرناکترین موضوع برای این حاکمیت است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر