۱۴۰۰ شهریور ۱۵, دوشنبه

کودکان کار در دولت ابراهیم رئیسی هیچ اولویتی ندارند

 


در دولت ابراهیم رئیسی موضوع کودکان کار اولویتی ندارد و تاکنون هیچ توجهی به آنها نشده است

از روز ۱۲ مرداد ۱۴۰۰ که ابراهیم رئیسی بجای روحانی بر مسند ریاست جمهوری نشسته، بیشتر از یک ماه گذشته است. اگر زمان تبلیغات انتخاباتی را هم در نظر داشته باشیم، حدود سه ماه است که ابراهیم رئیسی در مورد برنامه‌های دوران ریاست جمهوریش صحبت کرده است. اگرچه موضوع کودکان کار در وعده‌های انتخاباتی جامانده بودند، اما بعد از انتخابات هم همچنان در اولویت دولت رئیسی نیستند.

طبق قانون، کودکان کار تحت نظارت سازمان بهزیستی می‌باشند که از زیر مجموعه‌های «وزارت رفاه و تأمین اجتماعی» می‌باشد. اما پس از  ادغام دو وزارتخانه «تعاون» و «کار»، اکنون به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تبدیل شده است.

حجت‌الله عبدالملکی توسط رئیسی بعنوان وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی انتخاب شده است. اگرچه تاکنون از جانب رئیسی هیچ اشاره‌ای به موضوع کودکان کار نشده است. اما انتظار این بود که از طرف عبدالملکی و یا رئیس سازمان بهزیستی کشور که تحت مدیریت او است، اشاره‌ای به کـودکان کار می‌شد که نشده است.

حدود ۵ تا ۷ میلیون کودک کار در ایران

تعداد کـودکان کار کشور در حدود ۵ تا ۷ میلیون نفر تخمین زده شده است. این تعداد کودک، در واقع سرمایه‌های انسانی کشور هستند که بدلیل سیاست‌های چپاولگرانه دیکتاتوری از تحصیل باز مانده‌اند. از هر فردی که مسئولیت این نهاد را برعهده دارد، انتظار این است که در برنامه‌های اجرایی خود جایگاه ویژه‌ای برای کـودکان کار باز کند.

پدیده کـودکان کار در ایران معضلی رو به رشد است. اگرچه در چهار دهه پیش تعداد این کودکان زیر ۱۰۰ هزار نفر بود، اکنون بدلیل سیاست‌های مخرب و چپاولگرانه حکومتی، تعداد آنها به حدود ۷ میلیون نفر رسیده است. بر هر دولتی فرض است که یکی از اولویت‌های کار خود را موضوع کودکان کار قرار می‌داد. باید که برنامه‌هایی ارائه می‌دادند که دیگر کودک کاری در کشور نباشد و این معضل در کشور حل گردد. اما در برنامه وزیر مربوطه نیز هیچ اشاره‌ای به کـودکان کار نشده است. تاکنون هیچ راهکاری نیز برای حل این مشکل ارائه نشده است.

پاک کردن صورت مسئله

اگرچه نهادهای دولتی تلاش می‌نمایند پدیده کـودکان کار را زاده عواملی چون فقر و اعتیاد والدین معرفی نمایند. اما این موضوع فقط یکطرف قضیه است. طرف اصلی قضیه دولت است که باید طبق قانون اساسی، شرایط تحصیل رایگان و تقذیه مناسب آنها را فراهم کند. قانون اشاره به این دارد که کار کودکان غیرقانونی است و این دولت است که باید از خانواده‌های فقیر یا بی‌سرپرست حمایت نماید.

کودکان کار ایران در شرایط کنونی، عمدتا در مشاغلی چون زباله‌گردی و دست‌فروشی مشغول بکار هستند. کارهایی که مهارت خاصی نیاز ندارد و برای اینکار ساعت کاری مشخصی نیاز نیست. کـودکان کار بدلیل حضور مداوم در خیابانها همواره با تهدید‌های مختلفی مواجه هستند. تهدید‌هایی که آنان را در معرض آسیب‌های جسمی و روحی قرار می‌دهد. دختران عموما در معرض سوءاستفاده و تعرض‌های جنسی قرار می‌گیرند که آنها را بسوی آینده‌ای تاریک پرتاب می‌کند.

 آنچه تاکنون از طرف نهادهای دولتی برای ک‌ودکان کار انجام شده است پاک کردن صورت مسئله بوده است. ایجاد نهاده‌های خیریه و انتقال این کودکان به چنین محیط‌هایی، درصد بسیار کوچکی از آنها را در برمی‌گیرد. لازم بود که سازمان بهزیستی کشور برنامه جامعی را برای حل معضل کـودکان کار ارائه می‌کرد. اما تاکنون نشان داده شده است که موضوع کودکان کار در دولت رئیسی هیچ اولویتی ندارد.

هیچ نظری موجود نیست: